
Nothing really ends
Nothing really ends. Het is zelfs nog maar net begonnen. Vorige vrijdag mocht ik mijn eerste tentoonstelling openen.
Nothing really ends. Het is zelfs nog maar net begonnen. Vorige vrijdag mocht ik mijn eerste tentoonstelling openen.
November zag er in oktober nog rustig uit. Tot Tatjana mij twee weken geleden een berichtje stuurde.
Christophe Vekeman is geboren op de verkeerde plaats. In Temse in plaats van Texas. En in het Waasland lopen er bedroevend weinig cowboys rond.
“Wanneer je denkt dat je hier niet hoort, dan vind je ‘t prachtig als je er tóch bent.”
voilà que finit
cette lente cadence
du tout doux bruit
cette belle pluie
de mes vacances
Afstudeerprojecten Academie 2017-2018 @ De Blikfabriek, Hoboken
Niks domme reality tv of uitlachtelevisie. Naar Temptation Island kijken is bittere ernst.
ik fluister liefde in jouw oor
zacht ondanks jouw zwak gehoor
en kijk daar groeit een regenboog
jammer van dat glazen oog
Je komt op het juiste moment, grapt de taxichauffeur die mij oppikt aan de luchthaven. We zijn vandaag niet in oorlog.
Als je liefde hebt alleen
Die je deelt met elkaar
Op de reis van het jaar
En je weet niet eens waarheen
Als iemand mij nooit ziet
En niemand ziet mij ooit
En niemand geen verdriet
In iemands wonden strooit
Verhalen in woord en beeld. Uit ’t Stad, de parking of de rest van de wereld. Omdat schoonheid nooit verveelt.
Copywriting en storytelling. Ik help bijzondere mensen en bedrijven hun beste verhalen vertellen.
Schrijf ik straks mee aan jouw verhaal? Met veel plezier. Ik lees je heel graag op cedric@parlevink.be.