Marie is op papier al een eindje in de zeventig, in haar hoofd amper vijftig. Twintig jaar lang was ze burgemeester van Frasne-le-Château. Haar drukke leven, brede interesses en uitgesproken eigengereidheid kostten haar haar huwelijk. En gaven haar iets veel waardevollers terug: haar vrijheid.
Ze heet voluit Madame Grenier maar ook de rest van haar huis is spectaculair. Want eigenlijk woont ze in een museum. Eerst vertimmerde ze de structuur van haar huis uit 1850 om ook de stallen en opslagplaats bewoonbaar te maken.
De herwonnen ruimte propte ze vervolgens vol met derdehandse brocante. In de week speurt ze overal naar schatten, koopt ze versleten kastjes en krijgt ze van iedereen verwaarloosde voorwerpen. Op zondag geeft ze alles een stevige opknapbeurt en blaast ze opgewekt elk individueel object nieuw leven in.
Kunstinstallatie
Met die tientallen, honderden objecten herschiep ze elke kubieke meter van haar huis tot een unieke kunstinstallatie. Niet eens zonder smaak. Overal staan op zorgvuldig gebeitste eikenhouten planken ontelbaar veel potjes, kruiken en flessen, alles rigoureus geschikt op grootte en op kleur. Bokalen voor spiegels, kaders naast affiches, borden achter horloges. Houten poppen, achttiende-eeuwse kussens, rieten manden, gedroogde planten.
De zorgvuldig uitgekozen beeldjes verwisselt ze ‘s avonds regelmatig van plaats zodat die niet altijd op dezelfde strohoeden of vazen moeten kijken.
Fantastisch verhaal van je verblijf bij Marie. Ik heb dat ook mogen beleven.
Het was een fantastische madame en een zeer mooie ervaring.