Blog
Mijn wereld in verhalen
Woord en beeld

Verhalen in een taal die ik niet versta. Sarajevo.
Je komt op het juiste moment, grapt de taxichauffeur die mij oppikt aan de luchthaven. We zijn vandaag niet in oorlog.

Als je liefde hebt alleen
Als je liefde hebt alleen
Die je deelt met elkaar
Op de reis van het jaar
En je weet niet eens waarheen

Als iemand mij nooit ziet
Als iemand mij nooit ziet
En niemand ziet mij ooit
En niemand geen verdriet
In iemands wonden strooit

Petroleum-Zuid – End of an era
Petroleum-Zuid, Antwerpen. De beste plek in ‘t Stad om maffialijken te begraven, vertelde mij een begrafenisondernemer.

Iedereen leest er iets anders in
“Bij goed werk is er een soort eigenheid, een tijdloosheid, waarbij het verhaal pas gemaakt wordt op het moment dat je ernaar kijkt.”

Entourage
Dat wat van een boek een goed boek maakt is zelden de verdienste van het hoofdpersonage, wel dat van de entourage.

Jan Brokken, ‘De Kozakkentuin’
Ik heb ‘Kozakken’ altijd al een komisch woord gevonden. ‘Kozakkentuin’ klinkt zelfs nóg sympathieker. Het gelijknamige boek van Jan Brokken is dat ook.

Martin Amis, ‘De pijl van de tijd’
Goed gevonden: het levensverhaal van een Duitse nazi-arts, maar dan verteld in omgekeerde chronologie.

Een heel klein beetje oorlog
Een heel klein beetje oorlog, maar vooral heel veel vrede.

Stefan Hertmans, ‘Oorlog en terpentijn’
Gelukkig had ik nog geen eindejaarslijstjes ingevuld. Ik zou bij ‘Boek van het jaar’ Julian Barnes moeten doorhalen, en vervangen door Stefan Hertmans.




