Wilco, ‘Via Chicago’ (live). Een rustige ballad, zachtjes meanderend tussen andere nummers door. Poppy deuntje dat zelfs bijna melig aandoet. Maar voor je net een geeuw wil onderdrukken, gebeurt op 2:15… dit.
Bas, drum, gitaar, podium, alles ontploft. Kletter rakketak boem. En Jeff Tweedy die er zich niks van aantrekt, ongestoord zijn akkoorden speelt en zijn lyrics afhaspelt. Waarna de explosie weer zachtjes opgaat in de melodie. Om een minuut later opnieuw uit te barsten. Niks compromis, boem klets béng tegen alle regeltjes in. Een streepje rockgeschiedenis.
.