Dat irritante mondmasker dat je bril altijd deed aandampen. Je eerste prik in de tot vaccinatiecentrum omgebouwde sportzaal. Dat spurtje op de fiets om nog net voor de avondklok thuis te geraken. Het kille vuistje in plaats van de warme knuffel, je collega’s op je scherm en de rollen wc-papier in de kast. Leven tijdens corona: welke verhalen vertel jij later aan je kleinkinderen?
Veel corona-ervaringen blijven voor altijd bij. De persoonlijke drama’s natuurlijk: het plotse afscheid van een ouder of een vriend, het failliet van je zaak, de tranen om een groot of klein verdriet.
Maar er is gelukkig ook veel moois. Je herontdekte het plezier van het fietsen en de deugd van een goed boek. Stond opnieuw stil bij wat er écht toe doet. Je gezondheid, de bijzondere kracht van vriendschap en verbinding door kwetsbaarheid. Contact met de natuur die zich van de pandemie geen zier aantrekt en onverstoorbaar haar gangetje blijft gaan.
We maken vandaag onze gewoontes van morgen.
Misschien wassen we binnen enkele jaren nog altijd zoveel onze handen. Blijven we kwaad opkijken als iemand op de tram plots stevig hoest. Laten we nog altijd anderhalve meter plaats wanneer we aanschuiven bij de bakker.
Vandaag wordt straks morgen, tijd plaatst alles in een nieuw perspectief. Binnen enkele jaren slaan we ons misschien samen op het hoofd over onze collectieve domheid en soms achterlijk gedrag. De naïviteit bij het vaccineren, het egoïsme van domme antivaxers. Wat vandaag juist lijkt, blijkt achteraf misschien volstrekt mis.
Je hoeft je gelukkig niet te schamen later, als je je vandaag tenminste wat gedraagt. Als je leeft met liefde en respect, gemeend goeiedag zegt, af en toe stilstaat bij wie je bent en wat je doet. En je je daarbij bewust bent van je impact op anderen en op onze planeet.
Een nieuw jaar kondigt zich aan.
Ik wens iedereen een goede gezondheid voor nu, en een goed geweten voor later. Dat je binnen enkele decennia met een glimlach kan terugblikken op die vreemde coronaperiode, de foto’s in de hand en je kleinkind op de schoot. Omdat je ondanks wereldwijd verdriet bleef focussen op de kleine gelukjes tussendoor.
De verrassende postkaartjes die je in je brievenbus vond. De woonkamer die je overschilderde in een kleur die je elke dag vrolijk maakt. De eerste krokussen die hun kopje uitstaken in je opnieuw aangelegde tuin. De avontuurtjes met je knuffelcontact. De warmte van een innige omarming tussen twee eenzame golven in.
Corona gaat straks over, de herinnering hou je bij.
Beleef het mooie daarom nu. Leef bewust, richt je op de kleine gelukjes, raap ze op en hou ze even bij. Zodat je later blij kunt zijn om wie je in die bijzondere jaren 20 was.
Schrijf vandaag je verhaal van morgen.
Beste wensen voor het nieuwe jaar.
Cédric
Echt een heel mooie tekst Cedric, je zet er de vinger juist op de coronawonde – hopelijk geraken we in 2022 van al die miserie af en kunnen we terug gewoon leven met aandacht voor de natuur die we onder corona weer helemaal konden ontdekken en ook alles doen om de opwarming van de aarde te stoppen – onze beste wensen voor jou en je familie en veel geluk en liefde in 2022 gewenst en al de volgende jaren
Dank je wel, Ingrid. Tuurlijk geraken we ervan af. En intussen kunnen we doen alsof het ons leven niet té hard bepaalt zodat we bewust de juiste kant op kunnen kijken. Ook voor jou en de hele familie mijn beste wensen voor een gezond, warm en creatief 2022!