Hanne, Hubert en Olesya. Het zijn maar drie van de vele enthousiaste vrijwilligers in het Museum Plantin-Moretus. Naar aanleiding van de Week van de Vrijwilliger belde ik hen op, benieuwd naar hun verhaal. Ik mocht hen ook op beeld vastleggen.
Hubert: “Heel mijn leven drukker”
Toen hij 10 jaar was, bezocht Hubert (nu 67) het Museum Plantin-Moretus voor het eerst. Vol verwondering stond hij te kijken naar al die oude drukpersen. Wat moet het heerlijk zijn daarmee te werken, dacht hij. Toen hij met pensioen ging, kwam zijn droom uit. Hij geeft elke week drukdemonstraties als vrijwilliger in het museum.
Hanne: “Ik leerde drukken in het museum”
Hanne werkt vandaag een jaar als vrijwilliger in het museum. Eerst hielp ze bij de registratie van het hedendaags archief van Hendrik Vervliet, daarna schakelde ze over naar drukdemo’s. Ze leerde drukken in het museum.
Olesya: “Het mooiste museum van heel de stad”
Naast drukkers zijn er nog een heleboel andere vrijwilligers aan de slag in het museum. Zoals de guitige Olesya (37 jaar) die de bezoekers elke vrijdag met een grote glimlach verwelkomt als gastvrouw. Zij koos het huis van Plantijn om Nederlands te leren, en bleef na haar taalstage als vrijwilliger in het museum. Trots dat ze mag werken in het mooiste museum van heel de stad.
