Blij dat ik hem kon spreken nog vóór hij een ‘onuitstaanbaar arrogante BV’ is. We lachten erom, Mohsin Abbas en ik. Omdat we allebei onmogelijk zo’n lelijk toekomstbeeld op hem kunnen plakken. Daar is de comedian te authentiek voor. Te open, te eerlijk, te graag mens onder de mensen.
Zelfs als hij binnen 10 jaar 20 keer het Sportpaleis uitverkoopt, blijft Mohsin wie hij is. Een doodgewone Oostendenaar die na een wandeling op de dijk zand in zijn schoenen heeft. Die hard werkt voor zijn boterham, te veel belasting betaalt en toch met de glimlach naar het leven kijkt.
Met zijn zaalshow speelt hij meer dan 100 voorstellingen, overal scoort hij de beste recensies. En dat voor een debuut. Wat is het geheim van zijn succes?
Het floepte eruit, terwijl je wéét dat je als interviewer die vraag niet mag stellen. Topchefs verklappen nooit hun recept. Anderen antwoorden toch maar met clichés. Goeie opleiding, doorzettingsvermogen ondanks tegenslag, de juiste coach — dat soort dingen.
Maar Mohsin dacht er diep over na. Ik hoorde hem een auto voorbij rijden, met correct gebruik van de pinkers, voor hij antwoordde.
Gewoon mezelf zijn, sprak hij. De man die ik ook naast het podium ben. Mohsin heeft geen domme woordspelingen nodig, geen gekke geluidjes, geen ingeoefende moves en extreme puns. Ik ben wie ik ben, herhaalde hij, en dat blijkt goed genoeg.
Hij had uitzonderlijk een avond vrij, ik vroeg hem naar zijn plannen om dat te vieren. Strijken, zei hij. Zijn hemden en de broeken van zijn vrouw. Ik vond hem er alleen maar sympathieker door.
Het interview blinkt op de site van Schouwburg Noord.