Het is zo ver. De kogel is door de kerk. Of door de synagoog iets verderop. Het Zuid verliest binnenkort een inwoner, Hoboken krijgt er eentje bij. Compromis getekend, woonkrediet zo goed als in orde. Rest me enkel nog de maffiose notarissen briefjes van duizend in de handen te schuiven. Mijn handtekening in te studeren voor de akte en voorbereidingen te treffen om mijn nieuwe stulpje in te kleden.
En ondertussen souvenirs voor de toekomst aan te maken.
Beelden van mijn zonnig appartementje waar ik sinds 2007, bijna tien jaar, heel gelukkig heb gewoond. Waar plantjes hun kopje voor het eerst boven de potgrond uit staken en veel later, vaak tijdens een vakantie, de geest gaven na te lang zonnebaden zonder op voorhand voldoende te hebben gedronken. Dommeriken. Waar mijn kleurrijke mobieltjes vrolijk rondjes draaiden en mijn gitaren heel wat buren koppijn of andere frustraties hebben bezorgd.
.
